ازسخنان امام پنجم (علیه السلام):

مردم،شمادراین جهان هدف تیرهای مرگید،هیچکس به روز تازه ای نرسدجز با گذشتن روز دیگری از عمرش ، دراین دنیا چه لقمه ای است که گلوگیرنشود! یا چه جرعه ای است که راه نفس نبندد!

سرائی راکه بدان واردمیشویدباجهانی که ازآن می گذرید،آباد کنید،که امروزغنیمت است،وفرداراچه میدانی ازآن کیست،جهانیان مسافرانی هستند که در سرای دیگر بار گشایند،

ما شاخه ریشه هائی هستیم که از دست رفته، مگر شاخه پس از ریشه چقدر می ماند؟

آنهاکه عمرهایی بلندتر وآرمانهایی درازتر داشتند کجا رفتند؟آدمیزاده،چیزی که برگرداندنی نیست (مرگ) به سراغت آمده،وچیزی که باز گشتنی نیست (عمر) ازدست رفته، پس عیش گذران را عیش مشمارکه ازآن جز لذتی که تورا به مرگ رساند، وبه اجل نزدیک سازد، نصیبی نداری،عن قریب است که محبوبی از دست رفته،وپیکری بی جان باشی،پس به فکرخود باش وهمه جیز را واگذار،واز خداکمک خواه تایاریت کند.

                                                                                                                                                      تحف العقول،ص343