خداوند متعال در ماه مبارک رمضان ،عید دلنشین وبا شکوهی را تدارک دیده است . اصولا اعیاد اسلامی رنگ وبوی دیگری دارد ،ازیک سو روز ستلیش وسپاس به درگاه آفریننده انسانها وجهان ونعمت بخش رحیم ورحمان است واز سوی دیگر روز قدر شناسی از پیام آوران اولیای الهی است . روز اعلام بیعت وحمایت از آنان که پیوند انسان وخدارا برقرار می سازند . روز شعارهای زندگی بخش تکبیر وتوحید وصلوات بر محمد وآل محمد است .

آنچه در جشنهای غفلت آفرین معمول وموسوم است ،وبرخی مومنان هم گرفتار آن می شوند ،شایسته فارغ التحصیلان دانشگاه عرفانی رمضان نیست .

1- رقص وپای کوبی           2- موسیقیهای مطرب ونامشروع       3- کف زدنها     4- تمسخر مومنان       

 5- سوت وآواهای بی معنی     6- اختلاط زنان ومردان نامحرم       7- بد حجابی ودید زنی       8- میگساری      

9- مصرف مواد مخدر      10- وهرگونه اذیت وآزار دیگران  ،در جشنهای اسلامی جایگاهی ندارد .

در نتیجه فرایض ومحتوای دعاهای عید فطر وقربان را باید تحلیل کرد ،تا آداب واعمال اعیاد اسلامی درخششی  دیگر داشته باشد .