هدایت عملی
تعلیم وتربیت افراد به ویژه فرزندان ،آنگاه تاثیر گذار خواهد بود که با عمل همراه باشد : «کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم » (مردم را در عمل و به غیر زبانتان به خوبی ها دعوت کنید ) “اصول کافی /ج2 /ص77″
پدر ومادر افزون بر آنکه با گفتار وپند و اندرز باید بهترین راهنمای فرزندان خود باشند ،باید در عمل نیز آموزه های دینی را به کودکان خود بیاموزند . والدین باید در همه زمینه ها به اخلاق و رفتار خود توجه کنند و همواره در حضور فرزندان با اعمال درست خود ،راهنما ی راستین آنان باشند . اگر پدران و مادران کودکان را به راستی در گفتار و کردار امر کنند ، ولی خود این گونه عمل نکنند ، فرزندانشان دچار سر گرمی و خشم و نفرت می شوند و امر ونهی والدین دیگر تاثیری نخواهد داشت . بنابراین در صورتی خصلت ها وکردار نیک در کودکان نهادینه می شود که اینان در زندگی ،از پدر ومادر خود الگوی عملی بگیرند . کودکان که وفا و محبت ودلسوزیپدر و مادر خود را در حق آشنایان و هنمسایه ها از فقیر و غنی ببینند . آنان نیز ناخود آگاه به سوی خوبی ها رهنمون می شوند . امام حسین « علیه السلام » می فرمایند : « مادرم زهرا ( سلام الله علیها ) را دیدم که در شب جمعه تا صبح نماز می خواند و تک تک مومنان را دعا می کرد و هنوزخود را دعا نکرده بود ، از او پرسیدم : چرا به خودت دعا نمی کنی ؟ جواب داد پسرم ! اول همسایه ، بعد خویشتن » در روایت دیگری از امام صادق ( علیه السلام ) می خوانیم : « کودکان خود را در صدقه دادن و احسان به همنوعان تمرین دهید .» ” وسائل الشیعه /ج2/ص261″