اهميت برنامه ريزیبرای تعطيلات تابستان و عدم غفلت از آن

هنگامي که بحث از تعطيلات تابستان مي شود شايد در ذهن عده ای استراحت، و دست کشيدن از مطالعه و مانند آنها مي آيد،اما تعطيلات تابستان سستی و تنبلی و بی برنامه بودن نيست.چون تعطيلات تابستان بخشی از عمر ماست که در روز قيامت از ما سؤال خواهد شد که عمرمان را چگونه سپری کرديم؟ و مجرمان ،حسرت از دست دادن ايام عمر را می خورند و تقاضای فرصت جبران را می کنند.اما به آنها فرصت دوباره داده نمی شود؛

“رَبِّ ارْجِعُونِ  لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ  المؤمنون” مومنون /آیه 99 و 100

“پروردگارا ! مرا ( به دنيا ) باز گردانيد . تا اين كه كار شايسته‌اي بكنم و فرصتهائي را كه از دست داده‌ام جبران نمايم . نه ! ( هرگز راه بازگشتي وجود ندارد ) . اين سخني است كه او بر زبان مي‌راند . در پيش روي ايشان جهان برزخ است تا روزي كه برانگيخته مي‌شوند“

 از آنجا که زمستان به خاطر مشغوليتهای درسي، فرصت کمتری برای ياد گيری علوم دينی است،پس تابستان بهترين فرصت برای بالابردن معرفتهای دينی است و برنامه ريزی براي اين هدف عالی به خاطر رشد و ارتقاء سطح فرهنگی از ضروريات انسان مؤمن است. و قطعاً استفاده از تعطيلات تأثير زيادی در رشد شخصيت انسان دارد.

و يکی از مهمترین دلائل مشکلات دينی و اجتماعی و اخلاقی، عدم برنامه ريزی در تعطيلات است. و نعمت فراغت يکي از دو نعمتی است که پيامبر در حديث می فرمايد:بيشتر مردم آز آن ضرر می کنند.

 “نعمتان مغبون فيهما کثير من الناس الصحة و الفراغ“

باید توجه داشت که اوقات عمر را در بيکاری گذراندن خطرات زيادي دارد از آن جمله:کسالت و بی حالی،بد اخلاقی و عصبانيت،سپری کردن اوقات در کارهای غير مفيد و حتی مضر،و در نوجوانان رشدنيروی جنسی قبل از رسيدن وقت آن و ….

 اولياء محترم خصوصاً پدران گرامی خداوند به شما نعمت فرزند بخشيده و شما را مسؤل تربيت ايمانی آنها نموده،با پرورش آنها بر طاعت و عبادتِ خداوند آنها را از انحراف حفظ کنيد و همچنين اسباب رشد آنها را در مهارتهای مورد علاقه شان فراهم کنيد.و اين توصيه خداوند متعال آويزه ی گوشمان باشد:

 “يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ” تحريم/آیه 6

“اي مؤمنان ! خود و خانواده خويش را از آتش دوزخي بر كنار داريد كه افروزينه آن انسانها و سنگها است . فرشتگاني بر آن گمارده شده‌اند كه خشن و سختگير ، و زورمند و توانا هستند . از خدا در آنچه بديشان دستور داده است نافرماني نمي‌كنند ، و همان چيزي را انجام مي‌دهند كه بدان مأمور شده‌اند“

 ازجمله برنامه های مفيد برای استفاده از تعطيلات تابستانی عبارتند از :مطالعه کتابهای مفيد دينی و علمی ،مسافرتهای سالم برای نشاط بيشتر،ورزش،يادگيری مهارتهای مختلف من جمله کامپيوتر،

 شرکت در کلاسهای دينی و علمی و …

اوقات فراغت به عنوان یک پدیده فرهنگی- اجتماعی که در ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی و غیره مؤثر است موضوع مشترک بین تمام اقشار جامعه است. اوقات فراغت عاملی است که از یک سو مورد توجه و عنایت دست‌اندرکاران تعلیم و تربیت و مسئولان امور فرهنگی و از طرف دیگر روان‌شناسان و جامعه‌شناسان مورد توجه قرار گرفته است. دانش آموزان نباید برای به نحو احسن سپری کردن اوقات فراغت شان بلاتکلیف باشند، چه بسا که کارشناسان معتقدند اوقات فراغت آیینه تما‌م نمای فرهنگ یک جامعه است.

 با توجه به تحولات جهانی و پیچیده تر شدن نیاز افراد و مخصوصا دانش آموزان در عصر ارتباطات و اطلاعات، آنها نیازمند اطلاعات جدیدتر و غیردرسی تر هستند و در همین راستا برنامه ریزان آموزشی باید در برنامه های آموزشی و درسی به غنی سازی اوقات فراغت توجه ویژه ای داشته باشند.

 تفریح، سرگرمی، شادابی، نشاط، رشد شخصیت و برقراری تعادل در شکل‌گیری هویت، کسب معلومات و ارتقاء آگاهی‌ها و پرورش و شکوفایی استعدادها و خلاقیت‌ها از مهم ترین کارکردهای اوقات فراغت به شمار می آید. برنامه ریزی صحیح و مدون در امر اوقات فراغت  نوجوانان و جوانان ضمن اینکه نقش مکمل در برنامه‌های رسمی تربیتی ایجاد می کند، مانع از گسترش بزهکاری جوان شده و در شکل توسعه یافته خود می‌تواند جوانان را مسئولیت‌پذیر، جامع‌پذیر و مشارکت‌جو به بار آورد.

یکی از سرگرمی های کودکان و نوجوانان و حتی بزرگترها انجام بازیهای رایانه ایست ،بازار این سرگرمی در فصل تابستان داغ تر است  .

این بازی ها با استفاده از تصاویر پرتحرك و صداهای مهیج ، دنیایی از هیجان را به این انسانهای تشنه جنب وجوش ارزانی می كند و همین جذبه ، روح و جسم آنان را مطیع خود می سازد و به عالمی از تخیلات می برد كه خود را محور و قهرمان اصلی ماجرا می پندارند