وهابیت زیارت قبور را بدعت و حرام می داند و در این حرمت حتی زیارت قبر رسول گرامی اسلام را استثنا نمی داند و کار را تا آنجا پیش می­برد که سفر به قصد زیارت رسول گرامی اسلام را حرام و نماز را در این سفر کامل می داند.

 «    …َلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا»[1]

«هر گاه آنان زمانى بر خويش ستم کرده­اند نزد تو ]اى رسول خدا [بيايند و استغفار کنند و پيامبر براى آنان طلب آمرزش کند، خداوند را توبه پذير و رحيم خواهند يافت».

  زيارت نوعى حاضر شدن نزد زيارت شونده است; خواه براى استغفار باشد يا غير آن. وقتى رجحان چنين عملى در حيات رسول گرامی اسلام (ص) ثابت شد، همين امر بعد از رحلت او نيز ثابت می­گردد، چون نبى اکرم داراى حيات برزخى است و سلام زائر را مى شنود و اعمال او نزد آن حضرت عرضه مى شود.

یید حیات رسول گرامی اسلام در عالم برزخ و ارتباط ایشان با این دنیا ابن زرعه عراقى از ابن مسعود نقل مى کند که پيامبر(صلى الله عليه وآله)فرمود: «قال رسول الله-  حياتي خير لکم تُحدِّثون و يُحدَّث لکم، ووفاتي خير لکم، تُعرض عليّ أعمالکم، فما رأيت من خير حمدت اللّه عليه، وما رأيت من شرّ استغفرت اللّه لکم.»[2]

2 ـ روايات

  الف. از پيامبر(صلى الله عليه وآله) نقل شده که فرمود: «هر کس قبر مرا زيارت کند، شفاعتش بر من لازم مى گردد»[3]    اين حديث داراى 40 منبع از کتاب هاى اهل سنت است. مؤلفان اين کتاب ها از حافظان و ائمه حديث مى باشند.

  ب. پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: «هر کس حجّ گزارد و قبر مرا بعد از وفاتم زيارت کند، مانند کسى است که در حياتم مرا زيارت نموده است».[4] اين حديث مرفوعاً از ابن عمر نقل شده.

اين حديث داراى 25 منبع از کتاب هاى اهل سنت است.

  ج. «هر کس حج خانه خدا را انجام دهد و مرا زيارت نکند، به من جفا کرده است».

بسيارى از  علمای طراز اول اهل سنت [5] اين حديث را نقل کرده اند.

3 ـ عمل اصحاب

  الف. ابوجعفر(عليه السلام) مى فرمايد: فاطمه دختر رسول خدا(صلى الله عليه وآله)هميشه قبر حضرت حمزه را ـ که خدا از او خشنود باد ـ زيارت مى کرد و آن را تعمير و بازسازى نموده و سنگى را به عنوان علامت روى قبر گذاشت.[6]

 ب. على(عليه السلام) مى فرمايد: «حضرت فاطمه هر جمعه قبر عمويش، حمزه را زيارت مى کرد و در آنجا نماز مى گزارد و گريه مى نمود».[7]

4 ـ عقل

  عقل مى گويد: تعظيم کسى که خداوند تبارک و تعالى او را بزرگ داشته است; نيکو است. زيارت هم نوعى تعظيم است; زيارت رسول گرامی اسلام (ص) که نوعى احترام به آن حضرت است از شعائر الهى به حساب می­آید و جايز و پسندیده است، چرا که اين عمل بر خلاف ميل دشمنان و مخالفان است.

5- آراى فقهاى اهل سنت

از مالک در مورد زيارت قبور سؤال شد، در جواب گفت: پيامبر از آن نهى فرمود: سپس بدان اذن داد و اگر کسى زيارت قبور را انجام بدهد و چيزى جز خير نگويد، اشکالى در آن نمى بينم.[8]