رابطه انسان با قرآن از منظر آیت الله العظمی بهجت (ره )
توسل و عشق دائمی به قرآن و اهل بیت
خدا کند در ما عشقی پیدا شود به مجموع قرآن و عترت ، تا اولا بتوانیم یگانگی قرآن و عترت و معجون مرکب از آن دو را بیابیم و ثانیا ، در مقام پیروی و عمل با توجه به آن دو و بر محور آن دو ، طواف عاشقانه بنماییم و بدانیم که آنها از هر معشوقی بیشتر شایسته عشق ورزی هستند . ما اگر جمال روحانی و زیبای قرآن و اهل بیت « علیهم السلام » را ببینیم ، بر گرد آنها طواف می کنیم .
امام موسی کاظم nt-size: 10pt;" lang="FA">« علیه السلام » فرموده اند : « فی القرآن شفاء من کل داء » در قرآن بهبودی از هر گونه درد و بیماری وجود دارد . « یستشفی به لکل داء » با قرآن می توان برای بهبودی هر بیماری توسل جست . با توسل به قرآن می توان بلاها و فتنه ها را از خود و جامعه اسلامی بر طرف نمود . توسل به ائمه اطهار «علیهم السلام » و قرآن در تحصیل علم ، کسب اخلاص تهذیب نفس و ترک گناهان به انسان یاری می دهد .دستور قرآن کریم به طور موکد این است که « یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ابتغوا الیه الوسیله و جاهدوا فی سبیله لعلکم تفلحون »
(ای کسانی که ایمان آورده اید ، تقوای الهی پیشه سازید و برای رسیدن به مقام قرب او ، وسیله بجویید و در راه او کوشش نمایید ، باشد که رستگار گردید . )
جامع کلمات همه انبیا اولوالعزم « علیهم السلام »
اگر به قرآن عمل می کردیم دیگران را به اسلام و قرآن جذب می نمودیم ، زیرا قرآن جامع کمالات همه انبیا اولوالعزم « علیهم السلام » است . چند صحیفه برای حضرت آدم « علیه السلام » و چند صحیفه برای حضرت شیث « علیهم السلام » نازل شده و صحف ابراهیم و موسی و سایر انبیا « علیهم السلام » و همه آنها در قرآن جمع اند ولی ما از آن غافلیم .
خدا می داند حفظ قرآن چقدر در استفاده از این معدن و منبع رحمت الهی مدخلیت دارد ، آیا از این بالاتر می شود تعبیر کرد که : « من ختم القرآن ، کانما ادرجت النبوه بین جنبیه ولاکنه لایوحی الیه » ؛ هر کس قرآن را ختم کند ، گویی که نوبت در وجود او گنجانده شده است با این تفاوت که به او وحی نمی شود ؛ یعنی قرآن غایت کمال غیر انبیا « علیهم السلام » را به او می رساند . ما آن گونه که باید و شاید ، از قرآن استفاده نمی کنیم . شخصی از قرآن مانوسان می گفت : در عرض دو یا سه ماه ، دو ختم یا سه بار به صورت عادی قرآن را ختم نمودم و دیدم که حافظ کل قرآن هستم . حتی به قصد حفظ هم نخوانده بودم ، چنان حافظ قرآن شده ام که آیات قرآن را از میان لابه لای خطوط کتب تفاسیر می توانم تشخیص بدهم . . قاعدتا حفظ قرآن خیلی آسان است و تکرار هم لازم ندارد . رسول اکرم « صلی الله علیه و آله » می فرمایند :« سهل الله حفظه لامته » . خداوند قرآن را بر امت رسول خدا « صلی الله علیه و آله » آسان نموده است ، ولی بر ابقا و نگهداری از آن تکرار لازم است ، زیرا که فرمود « تعاهدوا هذا القرآن … » قرآن را تکرار کنید که زود از خاطر می رود .
البته اگر حافظ قرآن در هر شبانه روز کمتر از یک جزء بخواند ، فراموش می کند و خواندن بیش از یک جزء در شبانه روز هم خستگی آور است .
کتاب پیغمبر ساز
قرآن کریم کتابی است که پیغمبر ساز است ، زیرا پیغمبران بر دو گونه اند ؛ قسم اول : پیامبرانی هستند که از جانب خداوند به پیامبری مبعوث شده اند . قسم دوم پیغمبرانی کمالی ، که در اثر ایمان و عمل به دستورات قرآن ، به کمالات پیامبری نایل می گردند .
بنابراین قرآن پیغمبرانی کمالی تربیت می کند و پیغمبر ساز است . البته اگر انسان اهلیت داشته باشد ، درو دیوار هم به اذن خدا معلم او خواهند بود ، وگرنه هیچ سخنی در او اثر نخواهد کرد . چنان که سخنان پیغمبر اکرم « صلی الله علیه و آله » در ابو جهل اثر نکرد و شاگردان قرآن و پیغمبر « صل الله علیه و آله » بعد از رحلت آن حضرت چه فتنه ها که به پا نکردند . خدا می داند قرآن برای اهل ایمان ، مخصوصا اگر اهل علم باشند ، چه معجزه ها و کراماتی دارد و چه چیز هایی از آن خواهند دید . برنامه قرآن آخرین برنامه انسان سازی است که در اختیار ما گذاشته شده است ، ولی ما از آن قدر دانی نمی کنیم . اهل تسنن و ما « قرآن و عترت » را آن گونه که باید ، نشناختیم و قدر ندانستیم .