مسأله پاکیزه بودن اخلاقی وپاکیزه بودن عملی،که درسایه تدین به دست می آید؛این هم خودش عالمی است.

لذت هایی درزندگی انسان وجودداردکه قابل توصیف نیست وبا هیچ ابزارمادی هم به دست نمی آید.

لذت انس با خدا،لذت ذکر، لذت لحظه ای که شما احساس می کنیددرحال نماز یا درحال دعای کمیل دارید با مرکز زیبائیها ونیکی ها و آفریننده همه این ها درخلوت حرف می زنید. توی جمع هستید،اما با او احساس خلوت می کنید-لذت بسیاربالایی است؛دیریاب وکمیاب است؛اما لذت بسیار عجیبی است. قاعدتا شماها هم این راتجربه کرده اید.گاه گاهی همه انسانها این حالت راتجربه می کنند؛ برای آن ها مواردی پیش می آید و لحظه ای، دقیقه ای و یا ساعتی این لذت را احساس می کنند.

مشکل ما این است که به خاطر آلودگی ها و گرفتاری های دوروبرمان نمی توانیم آن لحظه را ادامه دهیم؛اما در آن لحظه اگر زیباترین چیزها را هم برشماعرضه کنند،میل ورغبتی ندارید؛دل تان می خواهد در همان خلوت انس با خدا و تبادل زمزمه محبت آمیز با پروردگاروقت خود را بگذرانید.