وقتی انسان به آمار و ارقام پیشگاهان دین مراجعه می کند ، می بیند همان گونه که افرادی مانند امیرالمومنین «علیه السلام » در صف مقدم حضور دارند . افرادی نیز چون خدیجه « سلام الله علیها » و سمیه آل یاسر «علیها الرحمه الله » درصف مقدم حضور دارند . تقدم خدیجه (س) در اسلام به خاطر سبق رتبی او است چرا که بسیاری از مردها بودند که در تشخیص حقانیت اسلام مرددبودند ولی خدیجه « علیها السلام » حق را تشخیص داد. البته شاید بسیاری از مردان تشخیص دادند که حق با نبی اکرم « صلی الله علیه و آله » است ولی آن شهامت را نداشتند . اما خدیجه شهامت آن را نیز داشت . اگر کسی بخواهد سنت باطل و فرسوده ای را زیر پا بگذارد و دین حق جدید را بپذیرد هم نبوغ فکری و فرهنگی می طلبد ، هم شهامت سنت باطل شکنی . در شرایطی که بسیاری از مردها فاقد هر دو ، و یا فاقد یکی از این دو اصل بودند – خدیجه سلام الله علیها – واجد هردو اصل بود و به همین خاطر از نثار مال دریغ نکرد . بکی دیگر از زنان پیشتاز سمیه است . او کسی بود که نه تنها در اثر بلوغ فکری و فرهنگی حقانیت دین را تشخیص داد و مسلمان شد بلکه با شکیبایی کم نظیر شکنجه های توان فرسا را تحمل کرد تا آنجا که وقتی وجود مبارک رسول خدا (ص) به آل عمار می گذشت و آنها را در آن شکنجه توان فرسا می دید می فرمود : « صبر یا آل یاسر موعدکم الجنه » یعنی صبر و بردباری را حفظ کنید که وعده شما بهشت است . آنان به غیب ایمان آوردند آنچنان ایمانی که شهادت را قربانی غیب کردند در نتیجه این زن در ردیف اولین شهید اسلام قرار گرفت .

آری این چنین نیست که خط مقدم اسلام آورندگان ، شهیدان ، مبارزان همه مرد باشند ، بلکه زنان نیز همچون مردان در این صحنه ها حضور داشتند .