از امور فطري و حالات انسان، الگو پذيري و قهرمان پرستي است و يكي از بهترين و مؤثرترين راههاي تربيت، معرفي الگوهاي مناسب است. هر چه الگو برجسته تر و كامل تر باشد، جاذبه بيشتري خواهد داشت. ولايت و محبت اهل بيت ، بستر الگو پذيري و پيروي از آن بزرگواران است. زيرا هر كس، كسي را دوست بدارد، سعي مي كند رفتار و گفتار و كردارش را هماهنگ با او بسازد.

البته محبت و علاقه اي ارزش دارد كه در آن كشش و گرايش و پيروي و عملي باشد. كودكي كه از پدر تقاضاي بيسكويت مي كند و پدر به او وعده خريد مي دهد، كودك چشم به راه پدر است تا او برگردد. همين كه پدر وارد منزل مي شود، مي پرسد : بيسكويت خريدي؟ اگر پدر بگويد: نه ، ولي تورا بسيار دوست دارم،آيا كودك ، دوستي بدون عمل را مي پذيرد؟