دليل انتخاب پيامبر از ميان افراد امّى

هر پيامبرى براى اثبات رسالت خود ناگزير از ارائه معجزه يا معجزات بوده است.

پيامبر اكرم(ص) نيز از اين موضوع، مستثنا نبوده است. بزرگ‌ترين و مهم‌ترين معجزهءايشان قرآن‌كريم است. بنابراين، رسول‌خدا(ص) از ابتداى نزول قرآن در مكّه كه باسوره‌هاى كوچك آغاز شد، به طور رسمى در اين مورد «تحدى» كرد؛ يعنى مدعى شدكه قرآن كار او نيست، بلكه كار خداست و از قوم خود خواست كه اگر حرف او را قبول‌ندارند، خود، آن را امتحان كنند. قرآن كريم در اين زمينه مى‌فرمايد:

اگر دربارهء آنچه ما به بندهء خويش نازل كرده‌ايم شك داريد، سوره‌اى مانند آن را بياوريد.

مخالفان پيامبر (ص) نه در آن زمان و نه در زمانهاى بعد كه اكنون چهارده قرن از آن‌مى‌گذرد نتوانسته‌اند به اين مبارزه‌طلبى پاسخ بدهند و تنها دليلى كه بر ناتوانايى خودآوردند، اين بود كه گفتند: قرآن جادوست؛ و روشن است كه خود اين اتهام، اعتراف‌ضمنى به شگفت‌انگيز بودن قرآن و نوعى اظهار عجز در برابر قرآن است.

با اين توضيح روشن مى‌شود كه چرا خداوند حكيم، خاتم پيامبران را از ميان افرادناآشنا به كتاب و خط و علوم روز برگزيد، زيرا در آن صورت - چنان كه خود قرآن نيز درآيهء ياد شده به آن اشاره كرده است - مخالفان و آنانى كه از قبول هرگونه سخن حق سربازمى‌زدند، مى‌گفتند: آنچه پيامبر(ص) آورده است از جانب خدا نيست، بلكه نتيجهء مطالعات‌و اقتباس او از كتابهاى پيشين است.

بنابراين، خداوند پيامبر خود را از ميان افراد مكتب نرفته و ناآشنا به كتاب و خط برگزيد،تا جاى هيچ‌گونه ترديد نباشد كه او رسول خداست و قرآن، وحى آسمانى و از جانب‌خداست و كسانى كه در صدد ابطال و انكار سخن حق هستند، هيچ دستاويزى براى انكارو ترديد خود نداشته باشند.