می شود به سلامت عبور کرد ؛ می شود در این دریای پر هیاهوی پر از راه و بیراهه با آن همه ندانستن ها و نشناختن های من وتو ، با همه اتفاق که چاره اش را نمی دانیم ؛ با آن همه سوال که از پاسخش بی خبریم ؛ با آن همه راز و رمزی که در گوشه و کنار پنهان است ، راه به سلامت برد و به مقصد کمال رسید .

می شود از آسیب ها ، آزار ها و اتلاف ها در امان ماند و راه را پیمود ، به درستی ….

می شود بی حزن و اندوه ، آسوده خاطر بود ؛ که کسی هست که از همه راز و رمز های خلقت با خبر است .

در این جهان هیچ چیز آفریده نشده است که علمش را در قرآن نیابیم « سوره نمل ،آیه 75 » و در کتاب خدا چیزی نیست که امام معصوم « علیه السلام » از آن بی خبر باشد …. او راه ها و بیراهه ها را می شناسد و از حکمت شان آگاه است … که دانستن و شناختن ، نور است و روشنی و ندانستن و نشناختن ، تاریکی و خاموشی . خداوند بزرگ و حکیم اراده کرده  که در وجود راهنمایان بشر و رهبران معصوم انسان ، ذره ای تاریکی و جهل نباشد . امام معصوم « علیه السلام » که سراپا دانش و آگاهی است ، وجودش یک سره نور است و روشنی . ذره ای در عالم نیست که امام معصوم « علیه السلام » از آن بی خبر باشد ؛ همان که مولی الموحدین علی بن ابیطالب « علیه السلام » فرمود : « من به راه های آسمان آشناترم تا به راههای زمین » ( نهج البلاغه ، خطبه 189) که امام ، به دریای علم خداوند متصل است و سر شار از نور خدا و نور خدا هرگز خاموش نمی شود .( سوره توبه ، آیه 23) مجازی نیست و پایان نمی پذیرد . امام معصوم « علیه السلام » ، چراغ روشنی است ایستاده در راه رسیدن به خدا تا همه رهروان را تا مقصد راه ببرد و از افتادن ، لغزیدن و گمراه شدن نگهدار …  .