فضیلت هماره جاری
ازتو که می خواهم بنویسم ، ناگاه سکوتی بغض آلود ، کام عطشم را می فشارد و ابلیس را در هیئت زن جوانی می بینم که جولان می دهد !
زمین و زمان شهادت می داد که تو مقتدای حقیقت ایمانی و آینه طریقت یقین . آسمان ها شهادت می دادند که سخاوت از فراز نامت متجلی بود و صداقت از عطر یادت می تراوید. دریا ها شهادت می دادند که در قاموس بندگی و طاعت ، یگانه بودی و با ظلم و تباهی بیگانه ، سینه ات مخزن اسرار الهی بود و محرم اذکار خدایی . مگر نه اینکه جرعه نوشان تقوا وفضیلت را سیراب کردی و اندیشه های غبار گرفته را سیقل دادی و ذرهای از آن دریای بیکران علم الیقینت بر جان ها جاری ساختی !