زنان مسلمان فقط به تدریس و تحصیل اکتفا نکرده بلکه با علم ، ذکاوت ، ذوق ادبی ، و فعالیت های عقلی در صحنه هایی که به آن اشتغال داشتند مانند ( ادبیات سیاست ، سیاست ، علوم اجتماعی ، پزشکی و قضاوت و تدریس ) بهره زیادی برده اند ، ولی در امر آموزش زنان مسلمان بیش از سایر شغلها اهتمام داشتند . همان طور که امروزه این چنین است که مردان دانشمند زنان را تعلیم می دهند و زنان دانشمند مردان را.  بعضی از علما وادبا به برتری و فضل زنان مسلمان اعتراف نموده اند . ابن خلکان از زنی به نام ام الموید زینب بنت الشعری یاد نموده است که او زنی دانشمند بوده ، دانش را از دانشمندان بزرگ آموخته بود و از آنان نقل و قول می کرده است و به او لیسانس علمی و ادبی بخشیده است .

مسلمانان اعم از شیعه و اهل سنت به وجود زنانی ، با فضیلت از تاریخ خود افتخار می کنند و برای آنان کمالاتی برمی شمرند که بسیاری از مردان فاقد آنند .

مثلا می توان از این بانوان بزرگ یاد کرد : خدیجه (س) ، فاطمه ( س) ، ام سلمه ، زینب (س) ، حمیده ( همسر امام صادق ) سوسن ( مادر امام حسن عسگری ) ، حکیمه ( دختر امام جواد « ع » ) و …  .

مطالعه زندگی آنان نشان از این دارد که جزو کمال یافتگان بوده و هر یک موقعیت علمی و معنوی نزد پیشوایان دینی داشتند . بلکه برخی از اینان در موقعیت جانشینی امام معصوم و امانت دار معنوی و وصیت دار وی شناخته شده اند .