نیاز به دین یکی از نیازهای اساسی بشر است و به موازات پیچیدگی و دشواری فزاینده زندگی ، نیاز جوانان به معنـویت و گرایش هـای دینی جـدی تر احساس می شود و اگر مشاهده می شود کشش های معنوی در آن دوران ، بیش از سایر سنین زندگی است ، رمز آن را باید در فطرت زلال و خودآشنای جوانان جستجو نمود.

جوانان خواستار اصلاح دنیا و گسترش عدالت در سطح جهانی اند تا به نیاز فطری خود که عدالت خواهی است جواب داده باشند . لکن کاستی های هدایت دینی می تواند در دین گریزی جوانان نقشی داشته باشد .

کشف آسیب های موجود در روش و محتوای هدایت دینی نسل نو ، آرزوی دیرین دین مداران است ، همان گــونه که دین گریزی جوانان نیز واژه ای آشنا و غم انگیز برای جمع پرشماری از خانواده ها و عقده ای ناگشوده در قلب خیل کثیری از خداباوران است .

جوانان قربانی آسیب ، سرمایه های وجودی خویش را در امور صرفا مادی وقف می کنند و در شکل دهی بینش ، گرایش و کنش خویش از منشور آسمانی فاصله می گیرند ، به رغم تلاش های انجام شده برای هدایت آسمانی نسل نو ، جامعه ی جوان ما به اهتمامی مضاعف و گفتمانی نو و پیاپی در این عرصـه نیاز دارد ، و فضـای جاری فـریاد ضـرورت بازنگری در شیوه ی فرهنگ سازی و جهت دهی الاهی جوانان را سر می دهد .

نیل بدین مقصود و به سازی روال کنونی بدون کشف و پالایش آسیب های جاری و ارائه و به کارگیری نظام هماهنگ و کارآمد هدایت دینی میسر نمی شود.

یکی از سوالات مهم در شیوه تربیت ، هــدایت و راهنمـایی جوانان و جذب آنان به سوی ارزش های دینی این است که آیا در جذب و هدایت آنان بر اصول « عقلی و استدلالی » باید تکیه نمود یا مبنای کار را « فطرت » و درون انسان قرار داد و با تسخیر دل و درون آنان و بیدارساختن استعدادهای خدادادی شان آنان را به سوی اخلاق و عرفان سوق داد یا مبنای فعالیت را رفتارهای شرعی و تعبدی قرار دهیم که در این صورت ابزار کار عمـدتاً بیان احکام شرعی و توضیح المسائل می شود ، یا مدار و محورکار تربیت و جـذب جوانان به سوی دین را عواطف و احساسات جوانان قرار دهیم ؟

روشن است که در امر تربیت جوانان و جذب و هدایت آنان باید از همه عناصر و شیوه ها بهره جست ، هم از عقل استفاده کرد ، هم از نقل و حدیث و روایت ، هم از اخلاق و عرفان ، نیز از احساسات و عواطف درونی باید بهره جست ، چنان که به بیان احکام شرعی و احکام عبادی پرداخت، لکن میزان استفاده از این عناصر برحسب سن و دوره و مایه های اولیه تربیتی و حتی خصوصیات شخصی و فردی متفاوت است .

البته بدون توجه به ابعاد مختلف جوانی و اصول مهمی که در دعوت باید رعایت شود ، امر تربیت و جذب جوانان به سوی دین و ارزش های دینی به نتیجه نخواهد رسید ، نکته اساسی دیگر که باید به آن توجه داشت این است که دین بیش از هر چیز ، نیاز به معرفی صحیح دارد ، از این رو پیش از آن که بگوییم دین اسلام جامع ترین و کامل ترین و نیکوترین دین ها است ، باید بگوئیم دین اسلام چیست و چه اهدافی دارد .

اين مطلب همچنان ادامه دارد با ما باشيد…..